Charuis
Colchicum alpinum
Colchicaceae
Autre noum : Bramo-vaco(-dis-Aup).
Nom en français : Colchique des Alpes.
Descripcioun :La charuis, coume ié dison eilamount, o bramo-vaco-dis-Aup es uno planto que trachis en mountagno, souvènt sus safre, e flouris l'estiéu. Pamens pèr la destria de sa cousino Colchicum autumnale, fau bèn regarda l'estigmate emé uno lùpi (fotò). Aquéu èi gaire enarca e descènd pas sus l'estile. Coumpara emé la pìpia que flouris l'autouno.
Usanço :Es uno planto forço empouisounanto que caup de cóuchicino, un pouisoun de la divisioun celulàri.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Colchicum
Famiho : Colchicaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco :
Liò : Mountagno mejano
- Auto mountagno
- Prado umido
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Colchicum alpinum DC., 1805
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753